Ik geef er nen draai aan

Ik wenste dat ik ergens kon zijn op een plek. Daar waar de zon nog lichtjes schijnt tussen de bomen maar waar er toch een internetverbinding mag zijn. Of geen andere plaats in de ruimte maar in de tijd, in een ver verleden waarin ik nog geloofde dat visjes op hun rug slapen. Dat laatste zou dan zeker bijzonder genoeg zijn om aan iemands mouw te gaan hangen met een volledig lichtgewicht in de strijd om daarna zachtjes te kunnen fluisteren wat ik gezien had. Gelukkig kan ik tijd en ruimte overbruggen in mijn hoofd, zodus was ik vandaag weer even dat kleine meisje dat nood heeft aan een moeder die ontbijt op bed brengt wanneer ze zich niet goed voelt. Dat niet zo goed voelen moet ook ergens in mijn fantasie ontstaan zijn, want dat is de plaats in mijn hoofd waar vermoedelijk een zee was met hoge beukende golven en ik heb daar maar in gerold en gedoken en dat totdat ik er twee dagen later nog niet goed van was. Er moet iets plaatsgevonden hebben als een gratis uitstapje naar de zee of een té té lange rit in een achtbaan op een kermis of nog liever in een pretpark -want daar valt er veel pret uit de lucht te plukken. Een dag en half kon ik er de gevolgen van dragen en zingen van "I'm spinning around, move out of my way". Nu zie ik slechts lettertjes dansen, maar ik kan beter. Dus, move out of my way, dat k gauw een danske placeer!

Vallen voor, op, door, in...

De ik-laat-mijn-boeken-vallen-truc, volgens mij onmogelijk als je beschikt over een degelijke rugzak > die moet de deur uit

De ik-val-zelf-wel-in-zijn-armen-truc, iets te direct en stel je voor dat hij een lichtgewicht is en ik een zwaar? Of dat die soms de kop op stekende dosis lompheid mij parten speelt en me een gebroken dit of dat lichaamsdeel oplevert, in het slechtse geval een krakend, brekend hart.

Truc 3: briefjes achterlaten ergens op een of andere plaats, na een voorstel gehoord te hebben dat suggereerde "in zijn broek", sprak dat tot de verbeelding, maar subtiliteit zou ontbreken. Dezelfde persoon met een ander deel van hetzelfde voorstel zei dat het de tekst "jij bent mijn temptation, 0494......" moest bevatten.

Ieders truukendoos zit waarschijnlijk wel vol, halfvol of net ietsje minder dan halfvol. Vandaar niet-clichévolle ideëen die tot uitvoering durven gebracht te worden, moeten -indien aangewend op de juiste manier, tijd en plaats- volgens mij beloond worden. Suggesties zijn welkom. Als ik dan de tijd vind waarop ik op een plaats ben waar degene die zorgt voor het inwendig gerikketikketik ook is, schiet ik in actie!

Boeren

Boerenjasmijn, een prachtige heester. Hij is de meester der heerlijk geurende struiken en in volle glorie aanwezig in onze tuin. Volledig in bloei vanaf mei en een ware aanrader voor de smaakpapillen van ieders neus.
Na het bijleren van dergelijke botanische weetjes zou ik het planten van een boerenjasmijn moeten opnemen in mijn strakke planning voor wanneer ik een tuin heb, wanneer ik een huis heb, wanneer ik geld heb en wanneer naar alle realistische waarschijnlijkheid eerst nog een hele resem andere voorwaarden vervuld moeten worden.
Dit stukje krijgt de titel boeren, niet omdat ik houd van de mannen die het beroep uitoefenen, maar...
Ben ik er trots op (ja) of niet (maar ik wil niet enkel gesofisitceerd overkomen, vandaar...), boeren kan ik! Na bepaalde drankjes zelfs zo hard dat ik het voel tot in mijn neus. Boerenjasmijngeur bijgevolg weggeboerd, ik moet terug de tuin in!

It's so cold in this house

Daarmee begon Bloc Party, en het is niet dat ik al ooit betere openingszinnen heb mogen horen, dus ik neem daar genoegen mee. Geweldig om nog eens naar muziek te luisteren die je al even hebt en die zo hard swingt dat een hoog paardestaartje er automatisch en helemaal in het ritme door begint te slingeren, van links naar rechts, een looping en dan terug... Het punt waartoe dit leidt is dat ik rocken op een dansvloer eigenlijk wel een must zou kunnen vinden voor elke geslaagde dansavond. Bloc Party en Kaiser Chiefs en Artic Monkeys zouden op mijn playlist belanden. En dan gaat allés los, alle spieren en zo zot dat het haast niet zotter kan en dingen als "everyday I love you less and less" die je kan meebrullen (= opluchting!) natúurlijk wel niet boven de muziek uit, die op dergelijke kritische moment LUID moet!

Ik ben overvallen.

Door een goed gevoel, plots wordt de dag mooi. 14 mei -een laattijdig effect van de lente die eigenlijk zomer leek en bijgevolg opgevolgd lijkt te worden door een herfstig iets. Mooier dan een gemiddelde 14 februari dat staat vast. Misschien niet zo boeiend dat ik het met de wereld deel maar ik ben enorm blij en heb een enorme drang om te huppelen en te zingen en wat is de wereld toch mooi, want dat mag, dus dat kan.

Byebye Buurman

Ik zit hier al lang. Als tweede gearriveerd maar dat lijkt me geen wonder om negen uur. Even later kreeg ik goed gezelschap en de aandikkende wetenschapper in ons werd aan het werk gezet. Weer even later was ik weer alleen, omringd door 29 anderen. Zo loopt dat in een pcklas. Alleen, want iedereen wordt opgezogen in het werk waarvoor ze gekomen zijn. Sommigen niet alleen en daardoor met kans om ten prooi te vallen, door afleiding van een buur waarmee al eens gelachen kan worden. Mijn buurman heeft me verlaten, hij wordt niet gemist en bovendien is die gelukzak zeer waarschijnlijk gaan eten. Want het loopt hier leeg. Dat maakt niets uit het is hier zo stil en rumoerig tegelijk dat ik heb gekozen voor het gezelschap van Great Lake Swimmers of andere myspacevrienden die niet officiel mijn vrienden zijn, zelfs niet in de categorie waar mijn vrienden al snel mijn vrienden zijn. Die afstand en nabijheid tegelijk, hoe sociale wetenschappers ook eens even asociaal bezig zijn TOT er iemand wenkt vanuit de verte, ze is niet te zien, want zit wel minstens één lokaal verder. Maar via msn en consoorten is de wereld één global village, is leuven klein en een gebouw in de Dekenstraat ieniemienie. Ik ga, de vriendschap deed een virtuele roep.

Chouchou

Yeah but no, but, yeah but no but... een engels debat kan veel bedenkingen oproepen maar gelukkig ook heel wat punten.
Frans kon me echter gestolen worden, want als blijkt dat je voor niets uit je bed komt op een maandagmorgen dan kan dat iets dat niets bleek op te leveren me bijgevolg gestolen worden - zoals het me eigenlijk altijd gestolen kan worden. Maar ik ben dan ook niet haar chouchou i.t.t. tot haar chouchou die niet kwam opdagen, waarschijnlijk wél gewaarschuwd want voorkeursbehandelingen krijgen maakt volgens de logica deel uit van het lievelingzijnpakket.
Op zo'n momenten is er blijdschap omwille van een goede vriendin en een goede werf-chocoladecake die als plaatsvervangers zeer bekwaam bleken -meer van dat!
Samenkomst bij Hilde, die zodanig lekkere koffie zet dat doorwerken geen probleem vormt en de eerste honger vergeten of overgeslagen kan worden. Voorspellingen over toekomstige uitspraakvergissingen zoals dé Milo die de Milow genoemd zal worden en verder enige onenigheid over de uitspraak van Sanoma, beiden even pragmatisch aan de kant geschoven.
Verder heb ik iets nieuws aangevat, niets heldhaftigs, extravagant, geen nieuwe pogingen tot wilde avonturen. Maar wederom een nerdy-ik-deel dat roept om ontwikkeling! Hoewel het hoogstwaarschijnlijk WEER een passionele bevlieging wordt. Bij deze voor de leek die zich (al dan niet blijvend) geroepen voelt: wikiboek html

Trivial Time

Ondanks het feit dat ik wel haast zeker weet dat er ergens in mij een player-versie van mezelf verscholen zit -volgens sommigen een verwoording om te ontkennen dat er geen is -, ben ik niet zo'n speler. Althans geen gebruikelijke, slechts sporadisch dient de kans zich aan om eens wat te gaan zitten spelen, de laatste dagen meer en meer. Hoe triviaal om even te vermelden dat ook ik er op kick om eens mijn haast-alwetende-ik boven te halen, maar wat die ik weet, wil ze toch liefst mooi etaleren door sneller dan haar eigen schaduw en snellerder dan de tegenspeler(s) een kleurig taartje samen te stellen. "Taart" maakte zowat deel uit van gisterens' hoogtepunten: appeltaart met champagne
- het middel bij uitstek om de pijnlijke waarheid te maskeren en tegelijk van de gelegenheid te profiteren, want 20 is tenslotte een respectabele en te vieren leeftijd! Daarnaast dus ook een TrivialTaart. En man zo'n overwinning smaakt minstens even zoet en lekkerrr.