Concretiseren maar

Alles begint zo stilaan vorm te krijgen. Of althans één bepaalde periode uit mijn leven die voor de deur staat. Ik kijk immers nooit verder dan mijn neus lang is en voorlopig reikt die tot halfweg oktober 2007.
Deze maand gaat voorlopig nog even door met 1 examen, daarna een heleboel leuke feestjes of andere opwekkende, oppeppende, blijgezinde vrienschapsactiviteiten. Maar dán komt de zomer, niet de weerkundige maar de zomer-vakantie.
Drie weken vrijwilligerswerk in Marokko (zie link: bouwkamp Marokko), met vrienden die tot nu toe nog onbekend zijn gebleven - op mailen na. Dat dat daar mag bruisen van de mulitculturele ervaringen! We zullen daar leven met Belgen, Nederlanders en Marokkanen en zullen bouwen aan een plek waar vrouwen onderwezen kunnen worden. Ik weet al dat het verrijkend zal zijn en toch, toch sta ik er niet helemaal bij stil en denk ik "we zullen wel zien wat het wordt". Het komt allesinds dichterbij, die hete adem van dat hete land is al lichtjes te voelen in mijn nek.
Augustus is nog niet helemaal ingekleurd, dat hoort zo, een student moet er rekening mee houden dat er ... neen, daar denk ik even niet aan, ik denk aan Pukkelpop -als dat even gaat-, waarvoor overigens wél een strakke planning dient gemaakt te worden om niets te missen, wat goed in de oren klinkt. En eventueel een vakantiejob(?).
Maar in september zal het ook werken worden, of liever leren. Leren werken in het werk dat me aanspreekt een stage heet dat en dan nog bij Karrewiet, morgen gaan de contracten de deur uit. En dan zou alles wel op zijn pootjes moeten landen.
Voorlopig echter, moet ik slechts met mijn neus in "de" boeken belanden.