Opsmuk

Het is hier te kaal. Ik excuseer mij hiervoor bij de willekeurige passanten en de harde kern. Kaal is iets dat niet in mijn woordenboek staat, ik heb immers een immense haardos.
Hopelijk heeft de big bro even tijd in de (laatste) lesvrije week (ooit) om een tot in de puntjes lay-out voor deze blog te maken.

Verder van hieruit 'all the best you can wish for' aan de mensen die ik heel binnenkort weer even moet missen omdat ze zichzelf eens willen voelen leven in New York, Finland of bovenop een besneeuwde berg.

Ik heb nog een exaampje te gaan over stoere mannen tegenover stoere mannen, kortom de mannen die me na aan het hart liggen. Het enige waar ik nog voor moet zorgen is dat ik ze kan uitdossen in een beetje theoretische kennis die van toepassing kan zijn op deze binken die doorgaan als mijn favoriete culturele object van het afgelopen semester.

Ajuu

De broer is verjaard, een vriendin is verjaard. Maar t is niet den tijd om dat te vieren. Een examen is afgelegd, het volgende staat al trappelend op mij te wachten.
En de tijd is kort, toch gaat hij traag.

En relaxen gaat me goed af, de pauzes mogen langer dan ze mogen zijn.

Ik zeg wel duizend keer in "private taal" met een inwendig piepstemmetje tegen mezelf "foei" of "maak voort" maar luidop zeg ik het liefst "à l'aise". En ik maak een heuse sprong en bedenk wat ik ga of wil doen in de vakantie, zelfs de gróte... plannen, t is minstens de helft van de fun.

Actie

Ik ben totaal weg van dromen. Misschien kick ik er gewoon op dat het de enige plek is waar ik onbewust alle touwtjes in handen heb. Het liefst noem ik het een film in mijn hoofd die me de kans geeft naar de dingen te kijken, vanuit een andere camerastand dan de gewoonlijke ooghoogte.
x aantal nachten geleden zat ik midden in de actie, of ik objectief gezien tot het goede of het slechte badasskamp behoorde, geen idee. Allesinds had ik reeds twee doden op mijn palmares. Een derde zaten we op de hielen. Vanuit zijn kikvorsperspectief zag het er claustrofobisch, ademnoodverwekkend en bijgevolg niet rooskleurig uit. Wel donker, vanonder stukken afdekzeil die zich van geen kwaad bewust waren en rustig verderdobberden.
Zouden we hem te pakken krijgen nadat hij onderwaterballetgewijs al menig aantal kogels had ontweken? Of moesten we zijn schuilplaats lekschieten vooraleer we hem konden liquideren?
Het antwoord komt misschien wel opDuiken in een sequelactie-film... of -droom.

laat nu allen uw psycho-analytisch bijeengeraapte verklaringen opborrelen en braak ze uit onder 'reacties'.