Actie

Ik ben totaal weg van dromen. Misschien kick ik er gewoon op dat het de enige plek is waar ik onbewust alle touwtjes in handen heb. Het liefst noem ik het een film in mijn hoofd die me de kans geeft naar de dingen te kijken, vanuit een andere camerastand dan de gewoonlijke ooghoogte.
x aantal nachten geleden zat ik midden in de actie, of ik objectief gezien tot het goede of het slechte badasskamp behoorde, geen idee. Allesinds had ik reeds twee doden op mijn palmares. Een derde zaten we op de hielen. Vanuit zijn kikvorsperspectief zag het er claustrofobisch, ademnoodverwekkend en bijgevolg niet rooskleurig uit. Wel donker, vanonder stukken afdekzeil die zich van geen kwaad bewust waren en rustig verderdobberden.
Zouden we hem te pakken krijgen nadat hij onderwaterballetgewijs al menig aantal kogels had ontweken? Of moesten we zijn schuilplaats lekschieten vooraleer we hem konden liquideren?
Het antwoord komt misschien wel opDuiken in een sequelactie-film... of -droom.

laat nu allen uw psycho-analytisch bijeengeraapte verklaringen opborrelen en braak ze uit onder 'reacties'.