ach verdomde zondagen
van onnuttigheid
en hoogtepunten die nu reeds verteren in de maag.
word je daar niet zo verdomd, verdomd verveeld van.
ondanks, die goede film, de met liefde gerolde kroketten, het glas wijn, het warme bad waarin je eens per week lekker kunt losweken, de meest frisse, gladde kop.
En toch zo fris wordt mijn kop niet echt. Dat glaasje wijn, die zondagse blues en het gebrek aan goede televisie op dit eigenste moment. Straks nog eens testen wat ik van het Dekeyser epos denk, de cinematografie kon me allesinds reeds in een voortijdse roes van bekoring brengen, doch belangrijker is waarheen dat verhaal zich vandaag zal brengen.
En veel meer zal vandaag niet brengen, dus laat ik daar maar vrede mee nemen.
Want de vrede zij met u, zo zei men dat wel eens in de zondagsmis.
mis. neen. correct.
Damn: de flauwste uitspraken rollen er wel gemakkelijk uit deze week, benieuwd hoe dat fenomeen evolueert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten