Maestro

Eenvoudige clip, schattig liedje, mooie stem, blond jong meisje



Laura Marling - New Romantic

Laatste maal

Waarom ik er zo dronken uitzie?
Conclusie: rode, roodste neus.
Aan gisterenavond zal het net niet gelegen hebben -denk ik al lachend.
Laatste taak van de dag.
Laatste maal smeren met de lichtblauwe bus voor een lichtroze neus.

Damn those freckles!

Lykke LI op het eerste gehoor

Toffe madam, veel van Robyn (die andere Scandinavische madam) en Feist. Hieruit concludeer ik op het eerste gehoor dat het wel leuk, lichtig, poppy, bubblegum, fun, happy is. Waardoor ik al meteen een aantal kandidaten zou kennen om haar te leren kennen. Meisjes. Dat wel.
Deze conclusie zou dezelfde blijven na een grondigere luisterbeurt. De bijkomende kraak-commentaar laat ik dus maar voor wat hij is. Tenslotte is happy worden soms belangrijker in het leven dan de kritische musicbith uithangen. Bij deze gaat hij op mijn retromp3!

Hoe hard gaat het irriteren dat ik deze blog gans en volledig aan Conor Oberst begin te wijden.

Is het misschien een puberale rockverliefdheid?

Neen, gisteren zag ik de man voor het eerst aan het werk. Even schitterend als de cd, maar dan live-in-your-face. Retestrak, of allesinds strakker dan... Dat het schitterend om horen was en het mij niet deerde dat ik tussen de grote massa in de kleine zaal alleen was komen te staan tussen de schouders voor en achter mij die ik niet kende. Geen storend gesprek, met storende stiltes. Geen ter plaatse commentaren. Gewoon heel hard luisteren. En kijken, met af en toe een blik naar de bekenden links achter en rechts verderop.
En dat klonk zo.
Goed.
De details zoals: Conor verliest gemiddeld drie kilo en liter per avond aangezien hij kei hard spuugt tijdens het zingen en dat hij niet zo'n vrolijkerd is als pakweg de zanger van TUNNG, en al de rest vergeet en vergeef je automatisch.
Vandaag een clipje opgevist van Youtube. Zeer leuk!