Ober!? Voor mij een Conor

Dit is hij dan. Mijn held, niet van het moment. Niet mijn held omwille van zijn minder dan middelmatige looks. Niet omdat hij 'de hype van het moment' zou zijn, 'hip bij mij en al mijn vrienden' zoals mijn broer het net lichtjes spottend en grappend zei. Conor Oberst is in het wereldje van de indiefolkrock (genres!) immers wellicht al lang gekend. Hij heeft een uitzonderlijk eigen stemgeluid dat ik luidkeels zou willen bejubelen. Daarbij het juiste gitaartje, drumroffeltje en ik ben stevig ingepakt, met strik en al. Als je hem zou moeten kennen, dan waarschijnlijk via zijn (grijsgedraaide, doch nog steeds niet mee te zingen) album I'm Wide Awake, It's Morning (2005). Zo even (5/08) bracht hij nog eens een album onder eigen naam uit. Nu moest je hem nog niet kennen, dan ben ik blij dat ik dit allemaal eens bondig gezegd heb, om u te onderwijzen in de goede muzieksmaak (?), om er een luisterbeurtje voor hem bij te winnen op myspace, nu hij toch plots zo hip is. Deze week, kort artikel in Focus Knack. Volgende week, woensdag 3 september live aan het werk in de botanique.

Sprongplank

Ik heb een sprong genomen. Of allesinds al een aanzet tot een sprong genomen. Heb ik me zonet aan een strategische carrièrezet gewaagd ? Ik denk het wel en daar word ik nu eens zo opgefokt happy van. Wat niet wegneemt dat ik wéét dat het nog maar een aanzet is, dat ik ondanks het springen voor een sprong dus toch nog steeds met beide voeten aan de bodem blijf. Te vroeg victorie kraaien is immers te vroeg en dus dom. Wat ik wel zo hipperdehipperdehip (opgefokt!) cool vind, is dat ik durf. Ik durf wel eens. 'Ja!!' en ik slaag wel vaker dan eens.
Nu kan ik dus lekker ongeduldig nieuwsgierig in mijn mailbox zitten spieden en turen.

Mijn vaagheid is het gevolg van de ongewisse zekerheid. Eat that.

Eentje uit het zichzelf-voorliegende hart

Alles gaat goed? De spanningsboog zag er mooi uit, hij was in volle actie van aantrekken en laten afwachten. De climax was aanwezig, maar elke logica weet dat er daarna een iet of wat matigende anti-climax op de loer ligt. Ik houd mezelf gedeeltelijk weg daarvan door "het niet te weten" of niet te willen weten. "kweet nie" weet ik vaak, daarom dat het vaak uitgesproken wordt. Zonet sprak ik nog even iets meer uit dan dat, een ik weet niet maar ik zou wel eens willen weten of gij het weet.
Afwachten welke richting die boog opgaat, of afgaat.
What comes up, must come...

Up, up tempo, op tempo. De up ligt nog maar een vierentwintig uur van ons verwijderd. Wij, vriendschappen gaan immers naar het meer dan welkome afleidingsmanoeuvre Pukkelpop 2008.
Ik denk dus even niet dat ik daar niet aan mag denken, waardoor er 'daar' wel aan gedacht zou worden.
Ik denk dus volop wel aan welke groepen op mijn wishlistprogramma worden gemarkeerd, bekritiseerd tot eurosongshit, of als het al eens wat positiever mag tot Folky baardkerel lijkend op Great Lake Swimmers of simpelweg gewoon 'tof'.

Ziezo
Of er een afterrockverslag volgt, "kweet nie", zal samenhangen met mijn kortetermijngeheugen, de overrompeling aan goede muziek en goede alcohol. Klinkt eerder als een 'neen'. Maar daar zijn we nog niet achter.

Salut

(In)Druk(ken)

Die klassieke zin van "het is te lang geleden". Is hij wel voor meerdere mensen een klassieker of alleen bij mij, de uitsteller, rompslomper.
Hij is van toepassing op deze blog, hij is van toepassing op al mijn vrienden die ik al uit het oog heb moeten verliezen sinds voor/tijdens of na de examens. Het moment waarop ik iedereen terug wil (zien/horen) in mijn leven is aangebroken. Maar zoveel smsjes later steekt het nog steeds niet in mijn hoofd wie momenteel waar zit. Dat er dan ook nog eens een weggewerkte vertraging op mijn mailbox zat, maakte het des te ongemakkelijker om uit te pluizen hoe de reizende vriend(in) aan de vliegtuigstoel of aan de vaderlandsbodem zit/zat.

Juli was een schitterende maand, dat staat vast. Ik heb mijn hart nog eens verloren aan Barcelona's binnen- en buitenkant. De draad van mijn scoutsverleden is ook weer opgepakt, waardoor ik volgend jaar eens iets deftigs zal kunnen antwoorden bij de idiote vraag "wat zijn uw hobbies?" waarop ik jarenlang alleen met mijn bezigheden en interesses kon antwoorden en niet met een hokjeshobby zoals pakweg een sport die niet aan me besteed zou zijn.
Om het met een Marokkaans citaat te zeggen "La vie est belle". Zelfs het weer fait beau. Dit is een moment waarop de radertjes in mijn hoofd gesmeerd zijn en het buikgevoel lekker loopt op Bourgondische Bbq'tjes.
Het enige wat ik moet kunnen is de tijd benutten tot aan pukkelpop, mijn muzikaal jaarlijks orgasme. :) Het is multimediatijd, ik ga me terug storten op muziek, boek, krant, tijdschrift, film, banale televisieprogramma's. Het face2facekanaal in combi met een terrasje. Allemaal lekker vage plannen, ik kom eraan!


Geluk, het is wat je moet vinden in jezelf.