Dit is hij dan. Mijn held, niet van het moment. Niet mijn held omwille van zijn minder dan middelmatige looks. Niet omdat hij 'de hype van het moment' zou zijn, 'hip bij mij en al mijn vrienden' zoals mijn broer het net lichtjes spottend en grappend zei. Conor Oberst is in het wereldje van de indiefolkrock (genres!) immers wellicht al lang gekend. Hij heeft een uitzonderlijk eigen stemgeluid dat ik luidkeels zou willen bejubelen. Daarbij het juiste gitaartje, drumroffeltje en ik ben stevig ingepakt, met strik en al. Als je hem zou moeten kennen, dan waarschijnlijk via zijn (grijsgedraaide, doch nog steeds niet mee te zingen) album I'm Wide Awake, It's Morning (2005). Zo even (5/08) bracht hij nog eens een album onder eigen naam uit. Nu moest je hem nog niet kennen, dan ben ik blij dat ik dit allemaal eens bondig gezegd heb, om u te onderwijzen in de goede muzieksmaak (?), om er een luisterbeurtje voor hem bij te winnen op myspace, nu hij toch plots zo hip is. Deze week, kort artikel in Focus Knack. Volgende week, woensdag 3 september live aan het werk in de botanique.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten