maandag 13 oktober 2008

over koetjes en zalfjes voor de achtergelaten wonden

Is een niet gehaalde deadline deadly? Neen. Daar ben ik al langer achter. En vandaar mijn laissez-faire-gehalte. Maar als ik mezelf laat laissez-faire-en, wordt het dan un fait?

Andere kwesties van de dag.
Opstaan, puffen, een lusteloze tijd van stiltes in het park. Zonder dat die stiltes zwaar wegen. Vriendschap is... zwijgen in het park. Vriendschap is... samen die "liefde is...-boodschappen" verwaarlozen.


Vriendschap is... samen de vriendschap analyseren op een oude-markt-terrasje. Wat de conclusie daarvan ook mag worden. Er leek iets niet pluis, maar wrijf dat niet aan mijn neus. Het is niet mijn schuld dat er oude koeien bestaan. Of ze écht verzopen zijn, maakt dat uit. Moet vriendschap gebaseerd zijn op de graven van verdronken koeien, of kan ze rustig verder kabbelen als een beekje waar wie-weet nog wel eens een klein kalfje kan uitspringen. 'Weet ik veel!?' Aan zo'n complexe laag in de analyse moet ik gewoon niet denken. Momenteel is ze nergens te detecteren. Basta!
Ciao

Geen opmerkingen: