zaterdag 28 juni 2008

F*ck (un)happy

Ik heb niet staan schreeuwen, niet van woede, niet van vreugde of genot.
En toch zit daar een klemmend gevoel in mijn keel, een krop als het ware. Kroppen en brokken zijn degoutant, ze zijn het minst welkom in mijn slokgedarmte. Want ze horen daar niet te zitten en zeker wanneer ik niet (goed) weet waarom en hoe.
Mijn hoofd spant langs alle kanten . Het spant samen met die krop. Want het zit allemaal in mijn kop.
Een slecht gevoel. Ondanks, eindes van stomme korte tweejaarlijkse getijden en aanstormende beginnen van vakanties en vanalles. Als ik verder denk en kijk in die spannende kop van mij.
Dan kan ik het benoemen als het gevoel van anders zijn, één van -na een (kort) avondje stappen en rondhangen met mijn vriendinnen waarmee ik een quatro à la Sex and the City vorm- te weten dat ik me helemaal anders voel. Alleen eigenlijk. En vooral alleen door omringd te zijn en door samen te zijn met hen. Snappen ze me dan niet. Natuurlijk wel! Want snappen waarom ik stilaan cynischere trekjes kan krijgen en dat ik zeg dat ik wat meer drama wil in romantische films, doen ze toch, een beetje. Alsof ook zij die tijden hebben gekend, van het alleen zijn. Met het verschil dat we toen allemaal samen alleen waren en ik nu alleen alleen ben.

Waar is die godverdomdste vervloekte happy end, of happy beginning.

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Zeer herkenbaar, maar laat het u niet verbitteren, hee!
Ook al reageert niemand altijd zoals je echt zou willen, zij zien u echt wel graag, dus geniet van jullie momenten samen.
En goed, alleen, eigenlijk is iedereen altijd alleen. Maar ge kunt zielig alleen zijn, of sterk alleen. Het tweede doet zelfs het minste pijn. En verhoogt uw kans op succes! En als ge in uw sterkte dan toch eens triestig zijt, durf ik er voor te wedden dat je altijd wel iemand zal vinden met wie je het kan delen. Go for it! Word hoofdrolspeler in je eigen leven!

Anoniem zei

eej peke
ik voel mij ook vaak alleen al ben ik nu met twee
ik voel mij nog altijd het meest niet-alleen met drie/vier/vijf zoals in de good old times
de tijden veranderen en de bloemetjes vergaan maar onze vriendschap blijft altijd bestaan, right?
kus